Vandaag is de laatste dag in Lauwersoog. We hadden geen grootse plannen (we hadden hier graag gaan wadlopen maar daarvoor moet het weer echt even wat beter zijn). Dus werd het vanmorgen een wandeling door het natuurgebied achter het park. Er zijn verschillende uitkijkplekken om vogels te kijken dus die gingen we vanmorgen af. Met google maps in de hand maar vaak ook op gevoel want alle bospaadjes kent meneer google niet.
Na de lunch vond Kyan nog een uurtje om te spenderen op de air trampoline. Die zal thuis gemist worden! Daarna gingen hij en Hans nog een poosje zwemmen. Mariel scharrelde al wat spullen bijeen voor morgen.
Morgen gaan we dus van her hoge noorden weer naar het westen. We kunnen terugkijken op een fijne vakantie. Wat toch wel iets beter had mogen zijn is het weer. De laatste week was eigenlijk prima hoewel er meer zon had mogen zijn en we hadden ook best af en toe even buiten hadden willen zitten. Maar vorige week was het af en toe ronduit koud en had de winterjas niet misstaan. Dat gezegd hebbende; laten we blij zijn dat we geen regen gehad hebben! De dierentuin en het klimmen vonden we alle drie het leukste. Kyan constateerde vanavond dat hij vakantie leuk vind omdat we avonturen hebben beleefd:-)
Morgen rijden we via Batavia-stad weer huiswaarts en gaan dan uitkijken naar Hemelvaart; dan gaan we gezellig met opa en oma en oom Vincent naar Flevoland en met Pinksteren ook nog een paar dagen naar Brugge.
De ochtend was vergelijkbaar met gisteren; lezen, spelletjes doen en een beetj luieren. Enige uitje was dat Hans even brood haalde bij het winkeltje (groot woord; vijf rekken naast de receptie).
Na de lunch gingen we naar Dokkum. Een krap half uurtje van hier en voor het eerst gingen we naar Friesland. Aan het einde van de ochtend was de zon tevoorschijn gekomen en het zag er gezellig uit in Dokkum. Leuk stadje, veel water, een kermis en het was ook nog markt. We parkeerde net buiten het centrum en liepen zodra we het centrum inliepen langs een toerisme informatie punt; even naar binnen dus. De man die daar stond gaf ons een kaartje en deed een suggestie hoe te lopen. Na de aankoop van een magneet vertrokken we in eerste instantie richting de kapel van Bonefatius. Deze was open en we konden dus even binnen kijken. Heel bijzonder want hij was half open. De banken en het altaar waren overdekt, maar daartussen was er geen dak. We liepen het parkje er omheen door en gingen terug richting stad.
We kwamen langs de twee molens en hoefde alleen maar de herrie te volgen om op de kleine kermis terecht te komen die er toevallig was. Een attractie of acht en zoals gezegd, vooral veel decibellen. Vandaar uit liepen we richting centrum, via het keer- en stempelpunt van de elfstedentocht, gemarkeerd met twee bankjes aan elke zijde van het water in de vorm van een houten schaats.
In het centrum deden we wat je doet in zo’n centrum; beetje winkeltjes gekeken, over de markt geslenterd en een ijsje gegeten in de zon, dat we dat nog mee mogen maken deze vakantie! Kyan constateerde dat de mensen in de winkels half Nederlands en half Belgisch praatte, we konden hem dus uitleggen dat hetgeen hij hoorde Fries was;-).
Om een uur of half vijf waren we er wel klaar mee en maakte we laatste stop bij de Dokkumse Jumbo alvorens we de auto weer opzochten en terug gingen naar Lauwersoog. In de haven maakte we een tussenstop bij de snackbar (het heette restaurette maar was een grote, iets opgeleukte snackbar). Met een tas vol vette hap gingen we richting het park waar we dus gelijk aan konden vallen. Smullen dus!
Mariel begon de dag weer met een rondje rennen. Tis altijd even zoeken in de buurt of er een goed rondje is. Hoewel we midden in de natuur zitten zijn er veel bospaden en andere paden die niet geplaveid zijn en dat is enkel-technisch een beetje te spannend. Maar nu vond ze toch een mooi rondje over een fietspad door het bos en een extra rondje in het park maakte dat de afstand prima was.
Vanmorgen deden we het rustig aan. Vanmiddag hadden we een boottocht geboekt op het Lauwersmeer. We voeren 2,5 uur over het meer en kregen onderweg uitleg over de omgeving en geschiedenis van het meer wat ooit de Lauwerszee was en in vaste verbinding met de Wassenzee stond. We wisten van te voren niet of we binnen konden zitten maar dit was gelukkig wel een optie. Hoewel het buiten minder koud was dan verwacht was het binnen toch een stuk aangenamer. Naast alles wat er op en om het water te zien was kwam er ook nog een set van vijf vliegtuigen in formatie voorbij.
Het was een leuke tocht die voor Kyan ook wel half zo lang had mogen duren;-). Hij zal hierin niet het enige kind zijn want er was wat spelmateriaal aan boord. Kyan vond een kleurboek wat het laatste half uur wel lekker voor hem was.
Omdat de boot vetrok vanaf de steiger tegenover de ingang van het park waren we na de vaartocht ook snel weer in het huisje. Kyan maakte nog even een tussenstop bij de air trampoline voordat we aan tafel konden en raakte nog even wat energie kwijt.
Ondertussen probeert Mariel al sinds we hier zijn de specht op de foto te krijgen. We zien ‘m dagelijks maar hij wil maar niet lang genoeg blijven zitten!
Vandaag was het idee om zeehonden van dichterbij te bekijken. We gingen naar de zeehondencrèche in Pieterburen. Een krap half uurtje hier vandaan. Door het weidse landschap, tussen de landerijen (zelfs met tulpen!) door, af en toe een dorp en verder vrij weinig. Het is hier echt zo’n andere omgeving dan wij gewend zijn! Enerzijds prachtig en lekker rustig, anderszijds vraag je je ook af of het niet erg saai en onhandig is om zo ver “buiten” te wonen?? Wat als je even een boodschap nodig hebt, ben je dan ook twintig minuten onderweg?
De opvang in Pieterburen was kleiner dan verwacht maar desondanks een ontzettend leuk uitje waar we de hele ochtend mee zoet waren. Er waren niet heel veel zeehonden, we denken ergens tussen tien en vijftien. Hoofdzakelijk buiten, in fase twee en drie maar ook twee die pas drie weken geleden gered waren en nog binnen in fase een zaten. Het merendeel was onder behandeling (geweest) van een parasiet, longworm.
Naast een leuk praatje en een boeiende film waren er allerhande wetenswaardigheden en buiten ook nog een leuke natuurspeeltuin waar Kyan, uiteraard, graag gebruik van maakte.
Rond lunchtijd gingen we naar de DoeZoo in Leens. We hadden een combiticket gekocht in Pieterburen met deze attractie op een minuut of twintig verder. Zoo was echt een (veel) te groot woord. Meer een heel erg flink uit de kluiten gewassen kinderboerderij met wat dierentuindieren (schildpadden, reptielen, struisvogels, vogels). Wel aardig maar niet heel bijzonder. Met een uurtje, waarin we ook nog aten en Kyan de airtrampoline onveilig maakte hadden we het wel gezien.
Toen we naar buiten liepen was het dan ook veel vroeger dan we gedacht hadden. Voor later deze week hadden we nog een klimparours in het achterhoofd wat ook in Leens was. We besloten de gok te wagen en langs te rijden, omdanks dat op de site stond dat reserveren nodig was.
Bij aankomst bleek de laatste uitleg net afgelopen maar het meisje zei direct dat er wellicht nog wel wat te regelen viel. En inderdaad, we kregen de uitleg met z’n drieën en konden toch nog klimmen. Mariel was eigenlijk niet echt van plan om te gaan maar aangezien er circa twee uur voor het parcours stond besloot zij toch ook te gaan.
Het parcours begon, zoals te verwachten viel en ook vooraf te zien was, eenvoudig maar naarmate de klim vorderde werden de hindernissen uitdagender. Vanzelfsprekend zaten we (erg) goed gezekerd en we hebben de beveiliging ook meer dan eens moeten gebruiken. Op het derde niveau zaten we op acht meter en daarnaast was er zo’n driehonderd meter zipline. Er waren een aantal hindernissen waarvan we blij waren dat we er voorbij waren, haha. Vooral toen Kyan op acht meter hoogte zichzelf in een kluwe van touw en autobanden had gemanoeuvreerd door te gaan hangen en glijden ipv over de hangende banden te lopen vroegen we ons echt af hoe we dit gingen oplossen. Aangezien er maar een persoon per hindernis mocht konden we hem niet helpen, anders dan hem vanaf het platform aanwijzingen te geven. Uiteindelijk lukte het maar het koste flink wat moeite en tijd! Ook de laatste hindernissen op acht meter hoogte waarop je min of meer verplicht was om naar beneden te kijken om te zien waar je liep waren tenenkrommend net als een aantal anderen waarbij we hevig wiebelend en slingerend onszelf naar de overkant moesten zien te werken.
Uiteindelijk deden we er ongeveer de twee uur over die ervoor stonden. We hadden allemaal pijnlijke handen van het vasthouden en zullen morgen wel spierpijn hebben op plekken waarvan we niet eens wisten dat we er spieren hadden;-). Maar het was echt heel leuk om te doen! Na een drankje pakte we onze biezen en reden richting het dorp waar een supermarkt was en we even snel wat boodschappen haalde waarna we net na vijven weer op het park waren. Kyan had nog energie over en wilde terwijl Mariel kookte nog wel even springen op de airtrampoline dus zo geschiedde.
Kyan maakt weer het blog. We beginnen bij het zwemmen mama is niet mee gegaan. Na het zwemmen gingen we eten omdat van al dat zwemmen krijg je honger en dorst. Na het eten gingen we naar de theefabriek. Kyan vond het stom mama leuk en papa niet echt hij zat de hele tijd te slapen toen we bij een filmpje waren 😀 hahaha. Toen we klaar waren met de theefabriek ging mama ging nog even na de winkel dat duurde heel lang. Mama ging ook nog wat kopen. Daarna ging we ook nog even naar het speelbos. En daarna ook nog even zeehondjes kijken en het lukte goed we hebben ongeveer 4 tot 6 zeehonden gezien was leuk. Daarna ging Kyan en papa voetballen en mama wilde buiten zitten maar het weer was iets te koud jammer. Toen eindigen we ook nog met wraps als avondeten.
Ik moet wel een heel erg klein beetje glimlachen……lang in de winkel, zeehonden kijken was leuk….laten we het erop houden dat lang en leuk subjectieve begrippen zijn:-)
De theefabriek in Houwerzijl was een verrassend leuk, althans, dat vonden wij. Voor Kyan viel het in de categorie “saai”. In de voormalige kerk (althans, zo zag het eruit) is een theemuseum, -winkel en theeschenkerij. Het museum was niet groot maar de voorlichtingsfilm van Van Nelle van omstreeks 1920 duurde bijna een half uur (jammergenoeg staand, maar Hans was in ieder geval wel wakker, hahaha). En dan was er ook nog een filmpje van een aantal minuten over de theeproductie in Sri Lanka nu. Verder was er een behoordelijk uitgebreide tentoonstelling over het boek van Hella Haasse “De Heren van de Thee” en de familie waarop dit verhaal gebaseerd is. En ja, mama kocht wat lekkere thee voor thuis!
In het naastgelegen speelbos kon Kyan zich nog even uitlaten waarna we met een kleine omweg terug wilde naar het park. De omweg ging richting het noorden en de zee. We zagen weinig zee omdat we langs de dijk reden maar op een uitkijkpunt konden we toch stoppen en de zee zien. We konden Schiermonnikoog zien en op een zandplaat zagen we ook zeehonden. Maar…..erg ver weg en alleen te zien door de verrekijker. Kyan had er naar onze zin al erg snel genoeg van, hij vond het koud en verklaart nu de zeehonden ook vanuit de auto gezien te hebben (totaal onmogelijk!). Wij liepen zelf nog een heel klein stukje de dijk op waarna we verder reden via de haven van Lauwersoog naar het park.
Voor de vakantie heeft Mariel met met Kyan besproken dat het niet gezellig is als wij op vakantie elke dag discussie hebben over opstaan en hoe laat ontbijten we? Op basis van voorgaande resultaten was dat namelijk een reël risico. Kyan’s voorstel; zeg me niet dat ik mijn bed uit moet, maar vertel me hoe laat we ontbijten. Prima, dat doen we….. En acht uur vond hij een goed tijdstip om te ontbijten dus de wekker staat om half acht en dat gaat al de hele week prima. Maar….vanmorgen niet, om tien voor acht kwam meneer giechelend binnen “papa en mama hebben zich verslapen!!”. Ja hoor, wekker niet gezet dus inderdaad, papa en mama hadden zich verslapen. Kyan was uiteraard ver voor de wekker wakker maar zijn Donald Ducks geven voldoende entertainment. Dus waren we iets later vandaag 😉
Het idee was een rustig dagje te hebben. Een beetje bijkomen en de nieuwe omgeving verkennen. Dit is dan wel even zoeken en een bokkenpruik bij het jongste gezinslid, eigenlijk kunnen we beter gewoon een vol programma hebben voor hem maar met de nodige moeite werkte we de bokkenpruik toch het vakantiehuis uit.
Aan het einde van de ochtend deden we de speurtocht op het park. We hadden al gezien dat deze zo ongeveer het hele park besloeg dus we konden gelijk de boel een beetje verkennen. Het was een leuke speurtocht met vragen en info over de natuur. Aan het einde leverde de oplossing Kyan een heus diploma op. We hebben kunnen zien dat ook dit een waterrijk park is maar ook voorzien is van een goede dosis bebossing. Duidelijk is dat er best wel wat huisjes in particulier bezit zijn maar ondanks dat is het wel een levendig park waar we regelmatig mensen tegenkomen en zien.
Na de lunch en een poosje chillen met een boek, de i-pad en een diamond painting voor Kyan kwam dan halverwegen de middag toch nog de zon. Wat gezellig! Kyan wilde nog wel even naar de air trampoline die we vanmorgen al gezien hadden en waarvan hij constateerde dat ie echt wel veel kleiner is dan die in Emmen. Hans en Mariel deden nog een klein ommetje gedaan in het natuurgebied waarin het park ligt. Hopelijk lukt het later deze week om er een echte wandeling te maken.
Helaas bleek Kyan’s bril het spelen niet overleefd te hebben, althans de eerdere professorische reparatie heeft het dus twee dagen volgehouden. Het goede nieuws is dat weliswaar weer het pootje eraf is maar gelukkig is de bril weer niet gevallen dus verder niet beschadigd. We hebben ‘m maar in de koker gedaan en gaan zodra we thuis zijn naar de opticien. Voor komende dinsdag reserveerde we aan het einde van demiddag alvast een boottocht voor komende dinsdag. Deze vertrekt bij de uitgang van het park dus dat is makkelijk.
Na een lekkere nasi zagen Hans en Kyan Ajax nog even winnen op de ipad. Toch fijn dat je daar op kunt kijken als de tv in het park niet voorziet in de juiste zenders;-) Voor het slapen gaan herinnerde Kyan ons nog even aan de wekker, niet vergeten te zetten he!
Om tien uur moesten we ons huisje in Emmen uit zijn. Om kwart voor tien reden we langs de slagboom waar een medewerker de huissleutels in stond te nemen dus naar binnen voor de uitcheck was niet nodig (ook inchecken ging via drive-in).
Eerste stop van de dag was het boomkroonpad in Drouwen op een half uurtje rijden. Op dit pad kun je een stuk lopen tussen de boomtoppen, het hoogste punt was op 22 meter. Het pad op hoogte was, eerlijk gezegd, korter dan we van tevoren verwacht hadden. Daarbij vond Mariel het feit dat het hoogste stuk fors wiebelde niet echt prettig, dus zij was daar snel weer weg:-)
Hierna liepen we een van de wandelroutes door het bosgebied bij het boomkroonpad. Er waren er diverse en wij kozen die van 4,5 kilometer. Het was een mooie route door een prachtig stuk bos waar we nauwelijks mensen tegenkwamen. Het was erg heerlijk rustig en zelfs het internet ging op stil (wist niet dat we in Nederland gebieden hebben waar dat zo is!).
Wederom een half uurtje verder gingen we in Veenhuizen naar het gevangenismuseum. Eerst aten we onze meegebrachte lunch op waarna we het museum door gingen. Kyan had een speurtocht, Gaius zit eeuwendurig opgesloten wegens een vloek en moest bevrijd worden. Het was een leuke manier om het museum door te gaan en hoewel Kyan met een behoorlijke doses frisse tegenzin begon pakte hij het naderhand toch wel leuk op. Al met al waren we er een uur of drie zoet voordat we aan het laatste stuk van de reis van vandaag begonnen. Los van Middeleeuwse martelmethoden die uiteraard verre van gezellig waren vonden we ook de hedendaagse prijzen per dag wat gevangenen van de verschillende soorten detentie de belastingbetaler kosten ronduit schokkend!
Eerste doel van het laatste stuk rijden was Grijpskerk, we verwachtte er een redelijk formaat supermarkt te vinden. Dit klopte dus de komende dagen hebben we weer ons natje en droogje. Laatste stop was Natuurdorp Suyderoogh, het Landal-park waar we deze week zijn. Kyan had de plattegrond op internet al gezien waar de air trampoline op het park was en was eigenlijk niet erg tevreden met de ligging van ons huisje, te ver weg:-). Maarja, hij heeft het ermee te doen…. Het huisje vinden bleek ook een kleine uitdaging. We waren blijkbaar ergens links gegaan waar we rechts moesten (of andersom) en op een goed moment bleken we tegen het eenrichtingsverkeer in te rijden. We snapte er weinig van en snapte ook even niet meer waar op de kaart we dan waren? Gelukkig liepen we een man tegen het (half blote) lijf die ons op de kaart kon wijzen waar we waren. Zijn suggestie om maar even, tegen het verkeer in, door te rijden volgde we maar. Na bewondering uitgesproken te hebben voor het feit dat de man nu in het buitenwater ging zwemmen (als we hem moeten geloven is het heerlijk, we geloven hem dus niet, hahaha) gingen we dus, tegen het verkeer in, verder naar ons huisje.
Hoewel we ook hier een huisje aan het water hebben zien we dat niet vanuit het huisje. We zien alleen maar groen en natuur maar het water wat hierachter loopt ligt lager waardoor we het niet zien. Wat we wel zien is veel vogeltjes. We hebben in de achtertuin een (gevulde) voerhouder en geboeg vogel-bezoek. Binnen is het huisje een stuk ruimer dan dat in Emmen. We slapen hier boven en hebben zowel in de woon- als slaapkamers duidelijk meer ruimte. De keuken is duidelijk verouderd maar gelukkig wel schoon. Alles wat we in het kleine koelkastje stoppen levere een kleine puzzel op, maar het lukte. Het sanitair is duidelijk wel nieuwer, evenals het meubilair.
De “vogelvangst” van een paar uurtjes.
Na het eten zat Mariel op de bank en zag een mooi vogeltje in de tuin. Voordat de camera gepakt was, was de vogel gevlogen. Even later zat ie op de voerhouder, Kyan zei hierop “oh, dat is een specht”. Mariel was zeker van niet, want die heeft toch geen rode plek? Echter na het internet geraadpleegd te hebben moest ze toegeven dat Kyan een (veel) betere vogelaar is dan zij! Wie weet krijgen we ‘m later deze week nog op de kiek!
Vandaag stond gepland een dagje naar Wildlands te gaan. Vandaag omdat het weer het beste zou zijn tov van de andere dagen deze week. Dit laatste was niet echt overtuigend te merken. Helaas liet de zon zich pas na een uur of half drie zien en was het gewoon best fris voordien.
We hadden een plekje gereserveerd op de q-park naast de dierentuin wat prima werkte. Na binnenkomst togen we direct naar het bootje in de jungle. Met het idee dat we daarvoor dan alvast niet in de rij hoefde. We deden zelfs twee rondjes in de boot in het heerlijk warme woud. Mariel kreeg spontaan heimwee naar Azie zodra ze de warme en vochtige ruimte in kwam!
Naast een vindertuin was er een tuin met vogels, maar ook bijvoorbeeld de olifanten hadden er hun binnenverblijf. Buiten waren er div. thema’s waarin de dieren gegroepeerd waren. Op / in de savanne / woestijn reed een safaribus waarop we een half uurtje moesten wachten en bij Nortica, het thema rond de polen, woonde we een zeeleeuwenpraatje bij.
Tussen de middag waren Hans en Mariel blij dat we binnen een plekje vonden om te lunchen. Maar niet zo blij als Kyan want het was in de binnenspeeltuin. Geweldig groot en mooi en Kyan heeft zich er dus even goed uit kunnen leven.
Na de middag kwamen we ook bij de Tweestrijd, de achtbaan. Eigenlijk een beetje gek want het is de enige “attractie” van het park maar desondanks een leuk extraatje. Hans en Kyan gingen erin, Kyan niet helemaal van harte, maar hij ging. Bij het terugkomen wilde Mariel hem zijn bril teruggeven die zij in bewaring had. Echter stond ze ineens met een bril en los pootje in haar handen! Pfftt….wordt dit een gewoonte op vakantie? Dus; vooralsnog maar verder zonder bril.
Toen we alles gezien hadden gingen we nog even terug naar de Jungola, met het bootje voor nog een ritje. Daarnaast waren we onderweg naar de boot vanmorgen goed doorgestapt en wilde we vanmiddag de dingen voor de boot ook nog even goed bekijken.
Even na vieren waren we dan echt rond, we hadden alles gezien en hadden stiekum ook wel een klein beetje moeie benen. Halverwege de middag hadden we gepoogd een tafel te reserveren bij La Cubanita om tapas te gaan eten. Op internet lukte dat niet, vol. Hans liet het er niet bij zitten en belde het restaurant onder het mom van nee heb je en ja kun je krijgen. Tot onze verbazing gaf het meisje aan wel wat te schuiven en dan kon het wel. Dus na een korte wandeling door het centrum plofte we aan tafel voor een aantal rondes lekkere tapas. We zaten naast de open keuken en constateerde dat er weinig gekookt werd maar vooral veel in de ovens en frituur werd geschoven. Dat gezegd hebbende constateerde we ook dat het meisje wat binnen ons gezichtsveld haar werk deed dit met een dosis rust en structuur deed die bewonderenswaardig was en zij dan ook een eindeloze hoeveelheid tapas haar deel van de keuken liet verlaten.
Na het eten en een chocoladelava-cakeje met ijs voor Kyan liepen we naar de auto. Dit op google maps via het winkelcentrum waarin een opticien zat. Op de heenweg waren we er zo goed als langsgelopen, maar omdat we de passage niet in gelopen waren hadden we de opticien niet gezien. De dame constateerde dat er een veertje stuk was. Repareren zou niet ter plekke lukken, wel deed ze een professorische reparatie met “garantie tot de deur”. We moeten dus maar hopen dat het pootje het gaat houden tot thuis en in de tussentijd moet Kyan even extra voorzichtig zijn.
In het huisje ging Kyan direct, uitgeteld, z’n bed in, Mariel deed nog een laatstje wasje en Hans kijkt naar de voetbal.
Morgen gaan we naar het noorden, Lauwersoog here we come!
Geen tompoucen hier, geen oranje kleding en geen kraampjes opbouwen voor het buurtfeest dit jaar. We zagen vanmorgen wel een oudere heer zijj hondje uitlaten met een knaloranje hoed op, veel verder ging de oranjekoorts niet.
Wij zochten het vanmorgen over de grens, om precies te zijn in Meppen. Het idee was wat winkelen en boodschappen doen. Dat lukte hoewel het centrum kleiner was dan we eigenlijk verwachtte. Desondanks scoorde Kyan een paar schoenen. Waar Kyan normaliter wel te porren is voor winkelen had hij er vandaag weinig trek in. Want de vorige keer dat we gingen winkelen, geen idee wanneer hij bedoelde, hadden we blijkbaar niets voor hem gevonden. Maar nu vonden we een leuke paar schoenen en gelukkig ging het winkelen op stel en sprong van “saai” en “stom” naar “leuk”. Mariel vond nog een tas.
Verder de nodige boodschappen voor de komende dagen en lekkere broodjes voor de lunch dus dat was het eerste wat we op het park weer deden; lunchen.
Hierna was de vraag wat te doen? Willen we nog een koningsdag-activiteit? Toch maar wel besloten we. Op een paar minuten rijden hier vandaan was een koningsdagfeest, volgens het internet was het te vinden op het grasveld achter het dorpshuis van Zuidbarge. Dus wij erheen; lekker dorps, veel herrie, springkussens, kleedjes en eterij. In een krap kwartier waren we rond gelopen en omdat Kyan nergens voor in de rij wilde (springkussens e.d.) onder het mom van dan kan ik net zo goed naar de airtrampoline en we ook geen behoefte aan versnaperingen hadden waren we dan ook erg vlot weer in het huisje alwaar Kyan alweer snel vertrok om zonder rij te gaan springen. Zowaar was de zon van dien aard dat wij even buiten zaten. Verder deden we vast wat was omdat we morgen een dag weg gepland hebben en het grootste deel van de kleding graag schoon mee nemen naar Lauwersoog.
Ja ja, vanmorgen was het al duidelijk dat de zon poogde achter de wolken vandaan te komen maar vanmiddag lukte dag ook. Helaas nog te fris om buiten te zitten, maar de wereld ziet er met zon gewoon zo veel gezelliger uit!
Mariel begon de dag met een rondje hardlopen. Hierna gingen we met z’n drieën zwemmen. Althans we gingen samen maar zo lang als Kyan en Hans het volhouden houd Mariel het niet vol in het zwembad dus die haakte wat eerder af. Het was aanmerkelijk drukker in het zwembad dan van de week.
Na de lunch en een potje schaken ging Kyan nog maar eens naar de air trampoline. Hans en Mariel liepen nog even naar de winkel in het centrumgebouw en verder was het een rustige middag welke we afsloten met pannenkoeken voor Hans en Kyan en rijst met groente en een pannekoek na voor Mariel.
Wat kiekjes van het park met op speciaal verzoek een foto van de air trampoline.
HAMAKYREIS 