Via Aken naar huis

Omstreeks half tien vertrokken we vanaf de camping. Het inpakken was uiteraard zo gebeurd en met wat minder eten maar wel drie extra schoenendozen vertrokken we. We vulde de tank nog even voor we België intreden wat we doorkruiste. Wederom in de (bij tijd en wijlen dikke) mist dus wederom weinig van gezien. We hadden een stop bij het dierenpark in Aken in gedachten maar dit niet aan Kyan vertelt. Toen we het parkeerterrein opreden zei hij “hè een dierentuin” waarop bij een nonchalant gesprek begonnen, “goh daar kunnen we wel even gaan kijken”. Zijn reactie hierop was “maaaaam dit is weeeeer een verrassing!!” :-)))

Helaas waren de weergoden ons niet goedgezind vandaag (waardoor we het weer van de afgelopen dagen nog eens extra waardeerde). Het was druilerig weer maar exact de periode dat wij in het dierenpark liepen regende het. Gelukkig liggen de paraplu’s van het vogelpark in Kuala Lumpur altijd in de auto dus die kwamen weer eens goed van pas. Het dierenpark was niet groot maar wel leuk. Er waren best wel wat beesten die ook niet van regen hielden en nergens te bekennen waren maar gelukkig waren er ook bikkels van beesten die zich gewoon goed lieten zien

We liepen anderhalf uur door het park en het was een mooie break van de rit naar huis. Na hele een korte stop in het centrum waar we alleen een Starbucks mok haalde begonnen we aan de laatste ruk naar huis. Zonder (noemenswaardige) file reden we naar huis en parkeerde we de auto na elfeneenhalf honderd kilometer. Tegen vieren waren we daar dus mooi voor de spits.

Na ons een half uur kwaad gemaakt te hebben was alles weer opgeruimd en los van de was die tot het weekend blijft liggen waren we al heel snel weer in het gareel. Morgen dus gewoon werken en naar de BSO.

Laatste hele dag in Luxemburg

Toen we vanmorgen weggingen bliezen we weer wolkjes stoom van de kou. Gelukkig is hier geen wind waardoor het minder koud aanvoelt dan thuis, dat gezegd hebbende; bij temperaturen omstreeks het vriespunt is het gewoon koud! Gelukkig is de caravan voorzien van warme kachel. We hadden voor vandaag een aantal opties waaronder de stad Trier. Moet mooi zijn maar twee steden achtereenvolgens leek niet zo handig. Daarnaast is het ook weer ruim een uur van hier. En aangezien we morgen ook weer een flink aantal kilometers voor de boeg hebben opteerde we voor iets meer in de buurt.
Onze eerste stop van de dag was daarom kasteel Useldange. Mooi gelegen midden in een dorpje en deels in dienst als gemeentehuis. Wederom met de nodige (wentel)trappen verkende we de boel. We waren de enige gasten en konden dus overal goed bij.

Na ook een blik in de naastgelegen kerk geworpen te hebben gingen we naar Larochette.

Ook hier ligt een kasteel. Deze keer wederom meer de ruïnes van een kasteel. Een toren was gerenoveerd en met schilderijen kon je je een beeld vormen van wat het vroeger was. Omdat alle kastelen hoog liggen en deze was daarop geen uitzondering was het hier ook goed fris. Dat zal vroeger niet anders geweest zijn! Wederom zworven we een poosje over het terrein, hier was slechts een andere gast.

Hierna reden we terug, een stukje verder dan de camping hadden we gezien dat er een winkelcentrum was waar we wel even heen wilde. Grappig genoeg vond Kyan dit een heel erg goed idee. Wellicht omdat we thuis eigenlijk nooit met hem winkelen (cq zo weinig mogelijk) vind hij het op de vakanties tot onze verbazing altijd leuk om te doen. Uiteraard geen dagen aan een stuk, maar een paar uurtjes vinden we alle drie nog leuk.
We startten met friet met gehaktballen in tomatensaus, een lekker lunch! Hierna winkelde we wat en zowel Hans als Kyan scoorde warme winterschoenen. Dat scheelt thuis weer een uitstapje naar de schoenenwinkel. Hans kocht ook nog een blouse en de bakker voorzag ons van brood voor de knakworstjes vanavond en brood voor morgenochtend. Gek genoeg konden we in de supermarkt, net als eerder deze week, geen geschrapte wortels vinden, dat kennen ze hier blijkbaar niet.

Halverwege de middag waren we weer in de caravan waar we na een kopje thee weer vertrokken voor een gezins-tafelvoetbal tournooi. Kyan won glansrijk! Het wekelijks tafelvoetballen op de BSO maakte dat wij papa en mama, tot zijn grote genoegen, compleet kansloos waren. In het receptiegebouw is ook nog een ieniemienie binnenspeeltuin / groot klimrek waar Kyan zich ook nog een poosje uitgeleefd heeft alvorens we weer richting de caravan gingen voor soep met broodjes knakworst.

Nog even ons eigen kasteel van de afgelopen dagen:

Morgen vertrekken we weer naar huis. De bedoeling is via Aken.

Luxemburg heeft ons blij verrast door met name de historie en prachtige natuur/landschappen. Het rondrijden is op de mooie wegen door de prachtige landschappen hier geen straf en de herfstkleuren deden hier zeker ook goed aan. Ook in de witte winterwereld zal het zonder twijfel adembenemend zijn hebben we geconstateerd. Wie weet…..ooit:-)

Luxemburg stad

De dag begon niet echt briljant. We hadden, op basis van wat we op internet vonden, besloten p+r te gebruiken om naar Luxemburg stad te gaan. Net buiten de stad parkeren en met de bus de stad in was het idee. Dit mondde uit in een ramp (ok, rampje). Lang verhaal kort; na drie p+r locaties zijn we uiteindelijk doorgereden naar de stad en hebben in een garage geparkeerd. Twee van drie locaties nooit gevonden (waren ze weg? zat Google maps fout? klopte de adres info van internet niet?) en de derde was vol. De buitenwijken van Luxemburg stad hebben we tegen wil en dank ook gezien.
Toen we uiteindelijk in de stad geparkeerd hadden hebben we een aantal zaken in de stad bezocht die we wilde zien; het paleis van de hertog (waar we mazzel hadden en het net wisseling van de wacht was), de kathedraal Notre Dame, de Pfaffenthal lift met mooi uitzicht en de kazematten. Dat laatste is een militaire verdedigingdgordel waarmee men halverwege de zeventiende eeuw is begonnen met bouwen. Het ondergrondse gangenstelsel wat ooit 23 kilometer gangen telde tot een diepte van veertig meter heeft de stad jaren behoed voor onraad en ellende. Meest recentelijk deden ze dienst in de tweedewereldoorlog toen er 35.000 mensen schuilde tijdens bombardementen. Het is een zeer indrukwekkend stelsel wat uit het gesteente uitgehouwen is en waarvan, als er je er loopt, je je niet kunt voorstellen dat mensenhanden dit maakte al zo lang geleden. De gangen waren nog grotendeels in originele staat. Wij miste de looproute (die er niet was) en daarom werd het een beetje dwalen door de gangen met uiteraard, trap op, trap af. Het gaf een mooi beeld van hoe het ooit was.

Luxemburg stad blijf ons bij als een stad met vooral mooie en oude gebouwen. Kerken en monumenten, maar ook “gewone gebouwen” en zaken als bv de rechtbank en nationale bibliotheek kwamen we tegen in geweldige panden. In het oude centrum is gelukkig nauwelijks moderne bouw te vinden. In de buitenwijken wel en daar werd ook heftig gebouwd.
Hans en Kyan bekeken nog snel het kleine bankmuseum (waarop Kyan’s commentaar was “saaaaai”), Mariel scoorde een paar schoenen en op de terugweg naar de garage vonden we een mooie en grote speeltuin waar Kyan nog een poos lekker speelde waarna we aan de terugweg begonnen.

Zowel onderweg per auto als te voet heeft Kyan zich ontpopt als een echte porsche-spotter. Die kom je hier te pas en te onpas tegen en het is grappig om te zien hoe snel hij ze herkent. 

We dachten op de terugweg even langs een winkelcentrum te rijden waar een Starbucks was om de mok van Luxemburg te kopen. Gek genoeg zitten er wel diverse Starbucks filialen in Luxemburg stad maar geen in het stadscentrum. En omdat dit winkelcentrum precies op de route lag leek dat een snelle oplossing. Dat was het ook; Google maps bracht ons erheen maar niet via de weg waar parkeergelegenheid was maar via de doorgaande weg erlangs waarmee we linea recta op de snelweg naar de camping kwamen (ja, vandaag snelweg gezien, de eerst in Luxemburg). Het was niet belangrijk genoeg om terug voor te gaan dus doen we het zonder mok.

Met een spelletje, een filmpje en een smakelijke hap sloten we de dag af en begonnen we aan wederom een avondje met de benen hoog. In ieder geval moeten we nog bepalen wat het plan voor morgen wordt omdat dit, in tegenstelling tot nu toe, nog niet vaststaat en we diverse opties hebben. Omdat Kyan nog altijd niet heeft getafelvoetbalt zal dat in ieder geval onderdeel zijn. 

Een leuke dag vol (onaangename) verassingen

We sliepen goed vannacht en waren op tijd wakker. We vertrokken rond half negen en merkte tot onze verbazing dat het best fris was buiten. Volgens de thermometer van de auto slechts één graad! Overigens was dit niet de eerste verassing van de dag; die hadden we vorige week namelijk al toen we nog even alles wat we tijdens deze trip wilde doen doornamen. De activiteit voor vandaag was namelijk het pretpark Merveilleux maar dit bleek vorig weekend gesloten te zijn voor de winterperiode. Jammer, maar gelukkig kwamen we er op tijd achter en wist Kyan nog niks van deze plannen.

Alternatief plan was wandelen op de Mullerthal trail. Dit is een wandelgebied wat ook wel Klein Zwitserland genoemd wordt omdat het zo mooi is en waar zo’n 112 kilometer aan (langere) wandelingen ligt. Wat wij hiervan op internet vonden was stuk voor stuk langer dan wij wilden dus we hadden besloten de dag te beginnen bij de VVV van Echternach in de veronderstelling dat er wel iets voor ons met een mooie afstand te vinden zou moeten zijn. Omdat we in het mooie centrum aankwamen voordat de informatie verstrekking begon warmde we eerst met koffie en thee op in een koffietentje en glipte daarna stil, tussen twee missen door, de basiliek in om die even te bekijken en een kaarsje aan te steken.

Hierna was de deur van de VVV open en konden we wandel-advies vragen. De dame verwees ons naar een route die startte uit Consdorf en vijf kilometer was. Dus togen we naar Consdorf. Onderweg, we hadden het er net over gehad hoe verraderlijk het is als je bergaf een dorpje inrijdt waar je maar vijftig mag, stond een stel agenten met lasergun ons op te wachten. Helaas reden we waarschijnlijk te hard, een Google zoekactie leverde op dat deze verassing waarschijnlijk vijftig euro gaat kosten. Mooi balen dus!

Het startpunt van de wandelroute vinden bleek ook een uitdaging. Na het ter plekke gevraagd te hebben werden we verwezen naar een route richting een waterval. Dit leek ons wel wat dus we besloten af te zien van die andere. Volgens de bordjes was het 3,4 kilometer (en die afstand dus ook weer terug). Het was een prachtige wandeling waar we krap vijf kwartier over deden. We liepen voornamelijk op bospaden waarbij flink stijgen en dalen ook aan de orde was en af en toe over steenpartijen gelopen werd. Hierdoor was het alles behalve een rechttoe rechtaan wandelingetje.

Dat gezegd hebbende; het was er prachtig! Gigantische rotspartijen kwamen er ogenschijnlijk uit de grond omhoog en de zon die door de bomen met een keur aan kleuren blad scheen zorgde voor prachtige plaatjes. Omdat het windstil was en de temperatuur wel wat gestegen was ten opzichte van vanmorgen vroeg hadden we perfect wandelweer. De waterval aan het einde was niet spectaculair te noemen, maar wel een mooi keerpunt. Hoewel we regelmatig mensen tegenkwamen was het zeker niet druk te noemen en was het heerlijk lopen. En niet onbelangrijk in het geheel; Kyan liep weer eens als een volleerd wandelaar met ons mee, de topper!

Toen we weer bij de auto aankwamen wachtte ons nog een onaangename verassing. We hadden best honger van de wandeling maar keken flink op ons neus toen we de lunchtas opende; het brood lag nog in de koelkast van de caravan! Gelukkig hadden we wel (toevallig hele grote) appels en sultana’s wat tot Kyan’s grote plezier de lunch werd.

Hierna gingen we naar de activiteit die we vanmiddag gepland hadden; een verassing voor Kyan. Hij dacht aan een zwembad, Drievliet (!!!) of dierentuin. Het was geen van allen; het was het net over de Duitse grens gelegen Teufelsschlucht, een dinosauruspark. Zodra hij dit door had was hij dolblij en vergat hij zijn eerdere ideeën acuut. Het was een mooi park waar je, als het ware, op een tijdslijn liep en allerhande gigantische dino’s tegen kwam.

Het park was mooi aangelegd en ook konden de kinderen zich als mini- paleontologen uitleven en skeletten opgraven en botjes zoeken. Dit vond Kyan echt heel erg leuk, met in beide handen een stoffer ging hij de zandbak te lijf. Gelukkig voor papa en mama stonden er heerlijke stoelen waar wij met liefde een poosje op doorbrachten in het zonnetje. Misschien wel de laatste keer dit jaar dat we zo lekker konden genieten van de zon, en dat op 21 oktober!

Bij je verlaten van het park vroegen we Kyan wat hij leuker vond, dit dino park of het dino park in de Jaarbeurs wat hij eerder dit jaar met opa en oma bezocht. Hij noemde dat laatste en op de vraag waarom was zijn bijzondere antwoord “omdat dat 3D was”. Met enige verbazing keken wij elkaar aan en legde hem uit dat dit park ook 3D was, en wat 3D eigenlijk betekend. Oh, okay, was zijn antwoord; maar deze maakte geen geluiden dus daarom was dat andere leuker. Nou ja, dat was in ieder geval een kloppender antwoord:-)

Aan het eind van de middag keerde we weer terug naar de camping. Na een tankstop (1,24 per liter!) waren we pas rond half zes weer in de caravan. Kyan nam een lekkere douche en we aten lekker pasta alvorens meneer na het avond ritueel naar bed ging. Wij zitten lekker met de beentjes hoog (pijn in de kuiten!), Hans hoopt straks nog de race van Max Verstappen te kunnen kijken op internet, benieuwd of dat lukt!

Vier landen en twee kastelen

Vanmorgen waren we alle drie (veel te) vroeg wakker. Enig voordeel hiervan was dat we om half acht thuis wegreden en het nog rustig was op de weg. We reden het hierom ook vlot aan; drie en een half uur later hadden we vier landen gezien (Nederland, België, Duitsland en Luxemburg) en waren we op onze eerste plaats van bestemming; Vianden. Wat betreft de vier landen, dat we alles echt gezien hebben kunnen we niet zeggen, heel veel mist gehad onderweg waardoor we veel van het landschap verloren ging.

In Vianden was de bedoeling het kasteel te bezoeken en een deel van de weg erheen met de kabelbaan af te leggen. Kyan wist niet meer hoe het heette en riep vol enthousiasme dat hij met de ketting wilde. Zo geschiedde en met de enige kabelbaan die Luxemburg telt gingen we (steil!) omhoog. Boven aangekomen moest er nog even gelopen worden naar het kasteel waar we verbaasd waren over hoe groot en mooi het was. We waren er veel langer dan we van tevoren gedacht hadden en vonden het alle drie erg leuk. Het kasteel is mooi gerestaureerd en je kon je dan ook een meer dan redelijk beeld vormen van hoe het ooit was. Iets anders wat ons verbaasde is de Nederlandse connectie, we leerde dat ons koningshuis verbonden is met het kasteel en koning Willen Alexander zich graaf van Vianden mag noemen.

We hadden besloten vanaf het kasteel naar de auto terug te lopen. Vianden is een gezellige aandoend stadje waar we voor morgenochtend gelijk brood meenamen.

De volgende stop was een ander kasteel, dat van Bourscheid. Slechts een krap half uurtje verder en heel anders. Dit kasteel wordt gerestaureerd en bestaat grotendeels nog uit de ruïnes van wat het ooit was. We kregen ieder een audio tour mee (gelukkig voor Kyan in het Nederlands) en konden zo op ruim twintig punten uitleg krijgen over hetgeen het ooit was. Het maakt de ruïnes wat levendiger en zo werd ook dit een boeiend bezoek.

Wederom een minuut of twintig verder is ons stekkie voor de komende dagen; camping Bissen waar we een stacaravan hebben gehuurd. Op het eerste gezicht lijkt de camping grotendeels te bestaan uit vaste gasten met een allegaartje van vaste stacaravans en cabins. Verder zien we ook wel rijdende caravans en andere camping-woningen. Onze caravan is compact maar erg netjes. Hier zullen we het zonder twijfel prima hebben. We kijken op een stromend riviertje en hebben alles wat we nodig hebben. Na het uitpakken en opmaken van de bedden verkende Hans en Kyan het speelgerij. Tot Kyan’s teleurstelling moest de tafelvoetbaltafel wachten tot morgen wegens het gebruik van de ruimte voor dartscompetitie maar gelukkig was er voldoende ander vertier.

Na nog een spelletje gingen we lekker eten en na nog even rustig kleuren kroop Kyan graag in zijn bedje.

Het was een leuke, maar ook vermoeiende dag dus ook wij zullen het naar alle waarschijnlijkheid niet laat maken vandaag.