Dagje zwemmen, theefabriek, speelbos, en zeehondjes kijken.

Kyan maakt weer het blog. We beginnen bij het zwemmen mama is niet mee gegaan. Na het zwemmen gingen we eten omdat van al dat zwemmen krijg je honger en dorst. Na het eten gingen we naar de theefabriek. Kyan vond het stom mama leuk en papa niet echt hij zat de hele tijd te slapen toen we bij een filmpje waren 😀 hahaha. Toen we klaar waren met de theefabriek ging mama ging nog even na de winkel dat duurde heel lang. Mama ging ook nog wat kopen. Daarna ging we ook nog even naar het speelbos. En daarna ook nog even zeehondjes kijken en het lukte goed we hebben ongeveer 4 tot 6 zeehonden gezien was leuk. Daarna ging Kyan en papa voetballen en mama wilde buiten zitten maar het weer was iets te koud jammer. Toen eindigen we ook nog met wraps als avondeten.

Ik moet wel een heel erg klein beetje glimlachen……lang in de winkel, zeehonden kijken was leuk….laten we het erop houden dat lang en leuk subjectieve begrippen zijn:-)

De theefabriek in Houwerzijl was een verrassend leuk, althans, dat vonden wij. Voor Kyan viel het in de categorie “saai”. In de voormalige kerk (althans, zo zag het eruit) is een theemuseum, -winkel en theeschenkerij. Het museum was niet groot maar de voorlichtingsfilm van Van Nelle van omstreeks 1920 duurde bijna een half uur (jammergenoeg staand, maar Hans was in ieder geval wel wakker, hahaha). En dan was er ook nog een filmpje van een aantal minuten over de theeproductie in Sri Lanka nu. Verder was er een behoordelijk uitgebreide tentoonstelling over het boek van Hella Haasse “De Heren van de Thee” en de familie waarop dit verhaal gebaseerd is. En ja, mama kocht wat lekkere thee voor thuis!

In het naastgelegen speelbos kon Kyan zich nog even uitlaten waarna we met een kleine omweg terug wilde naar het park. De omweg ging richting het noorden en de zee. We zagen weinig zee omdat we langs de dijk reden maar op een uitkijkpunt konden we toch stoppen en de zee zien. We konden Schiermonnikoog zien en op een zandplaat zagen we ook zeehonden. Maar…..erg ver weg en alleen te zien door de verrekijker. Kyan had er naar onze zin al erg snel genoeg van, hij vond het koud en verklaart nu de zeehonden ook vanuit de auto gezien te hebben (totaal onmogelijk!). Wij liepen zelf nog een heel klein stukje de dijk op waarna we verder reden via de haven van Lauwersoog naar het park.